Έβλεπα τις προάλλες το "Amelie"...Πάντα όταν την βλέπω αυτή τη ταινία,συγκινούμαι τρελά...Και όχι μονάχα στο σημείο που φιλιούνται με τον Νινό,αλλά...γενικά.Ακόμα και εκεί που πετάει πέτρες στη λίμνη,που σπάει την creme bruile(δεν ξέρω αν γράφεται έτσι),και κάνει άλλα πράγματα,απλά πράγματα,που της προσφέρουν ευχαρίστηση...Ειδικά στην ξαφνική συνειδητοποίηση πως είναι μια ΔΕΙΛΗ που κρύβεται πίσω από μάσκες,εκεί...δεν αντέχω.Η ταύτιση είναι αναπόφευκτη...
Ωχ φίλε,άρχισα πάλι το παραλήρημα.Πώς θα πάω να δώσω Cambridge αύριο????Holy shit....
Σάββατο 15 Μαΐου 2010
Amelie
Τρίτη 4 Μαΐου 2010
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)