Estélio amen(και νυχτερίδες στο μπλέντερ)

Τον τελευταίο καιρό,μου φαίνεται πως έχω αφήσει αρκετά πίσω τον μελαγχολικό εαυτό μου,και κάποιοι φαίνονται να έχουν παραξενευτεί με αυτή την αλλαγή...Δεν μου το είπε κανείς καθαρά,αλλά το καταλαβαίνω απ το βλέμμα....Αλλά για 'μένα προσωπικά,δεν έχει και πολλή σημασία...Σημασία έχει πως είμαι αυτή που ήμουν και πριν,απλά σε βελτιωμένη έκδοση.
Και δεν το θεωρώ κακό να 'σαι λίγο πιο χαρούμενος ή αισιόδοξος,ίσα ίσα.....Πρώτη φορά-ίσως-νιώθω πως αγαπώ και αγαπιέμαι,και αυτό δεν αγοράζεται.....

Οι νυχτερίδες συνεχίζουν να πετούν πάνω απ'το κεφάλι μου,απλά έχουν σταματήσει να ουρλιάζουν...:-)

Πάω να διαβάσω έκθεση...

Ανυπομονώ να 'ρθει η αυριανή μέρα!:-);-)Τώρα οι Κυριακές θα 'ναι γιορτές....

See the beauty in everything

Παντού...σ'ένα βλέμμα γεμάτο αγάπη,σ'ένα λουλούδι,σε μια αναπνοή...Στον ενθουσιασμό μου σαν σε βλέπω,στα χαζά όνειρα που με συνεπαίρνουν...Στο αίμα μου που το νιώθω να καίει και να βουϊζει...

Παντού!:-)

Everything happens for a reason...(huh?^^)

Στ'αλήθεια,αυτή τη φράση συνηθίζω να τη λέω...Τόσο σε δικά μου άτομα,όσο και στον εαυτό μου...Όμως...μήπως τελικά αυτή η φράση είναι μια παρηγοριά του πληγωμένου εγωισμού μας;Μήπως την επινοήσαμε επειδή έτσι μας βόλευε;Γιατί έτσι κι αλλιώς,η φράση αυτή είναι μπαλαντέρ:πάει παντού.
Οπότε...;

Και τέλοσπάντων,δύσκολα πιστεύω σε μοίρες,τύχες,πεπρωμένα,και όλα αυτά τα ωραία...Αν και ενίοτε στηρίζομαι πάνω τους.Blah blah blah...
Οι ασυνάρτητες σκέψεις μου δεν έχουν τελειωμό...:Ρ

Finally my friend....

Αυτές τις μέρες κατάλαβα τι θα πει hangover.Και μ'όλη τη σημασία της λέξεως!Ήπια όσο δεν έχω πιει στη ζωή μου ολόκληρη,γύρισα ξημερώματα,κάπνισα σε σημείο να κλείσει η φωνή μου,χόρεψα μέχρι που ξεκωλώθηκα και δεν μπορούσα να κουνηθώ...Και γενικά καλά έκανα,γιατί το φχαριστήθηκα,και γιατί το χρειαζόμουν...Γιατί οι Πανελλαδικές δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο!
Τεσπα,πολλοί άνθρωποι κατάφεραν να με πληγώσουν...Αλλά τελικά ξέρεις τι κατάλαβα;Ότι λίγοι είναι οι φίλοι που μπορείς να τους πάρεις τηλέφωνο μετά τα μεσάνυχτα κλαίγοντας...και θα το βουλωσουν για να σ'ακούσουν...Και λίγοι είναι αυτοί που ξέρουν ποιά πραγματικά είσαι,και δεν σε θεωρούν "κρυφοσκυλού" επειδή βγήκες και χόρεψες σκυλάδικα στις γιορτές...
Δυστυχώς ή ευτυχώς,ξέρω πολύ καλά τι είμαι...:-)Και μπορείς να πιστεύεις ό,τι θέλεις dear friend...Γιατί νομίζεις πως η μόνη λογική εδώ πέρα είσαι εσύ...ΜΟΥΧΑΧΑΧΑΧΑ!!!Κάτσε λοιπόν στο σπιτάκι σου με τη "μοναξιά" σου,γιατί έτσι όπως κάνεις θα μείνεις όντως ΜΟΝΗ σου.

Εγώ πάντως πέρασα γαμάτα!Και ένιωσα λιγάκι πιο ζωντανή....