γουατ δε φακ?

Έχουμε μπερδέψει τη βούρτσα με την...μπατανόβουρτσα.Μάλλον.Αρχίζω κι εγώ τα κεφάλαια.
Κεφάλαιο 1ο:δεν μπλέκουμε ΠΟΤΕ παρέες μεταξύ τους.ΠΟΤΕ.Πάντα γίνεται μαλακία.
Κεφάλαιο 2ο:ανησυχώ για την υγεία μου από τη μια,και από την άλλη βαρέθηκα ν'ασχολούμαι.Μου λείπει ένα τσιγάρο.
Κεφάλαιο 3ο:θέλω να ντυθώ όμορφα και να βγω έξω να διασκεδάσω,χωρίς άγχη και μαλακίες.
Κεφάλαιο 4ο:το χω αναγκη να μεινω μονη μου για λιγο και να μην βλεπω κανεναν.Κανεναν ομως.
Κεφαλαιο 5ο:η συγκατοικηση ειναι δυσκολη.Πολυ δυσκολη.
Κεφαλαιο 6ο:ειναι τουλαχιστον προσβλητικο και αδιανοητο να ντρεπεσαι να βγεις έξω με τον άνθρωπο που αγαπάς.Για το θεό πια!
Κεφάλαιο 7ο:αυτός ο κόσμος ώρες ώρες με κουράζει απίστευτα.Και δεν ξέρω πώς μπορεί να ακούγεται αυτό-και χέστηκα κιόλας-αλλά σε τέτοιες στιγμές θέλω τη μαμά μου.Να μου φτιάχνει τσάι,να μου δίνει συμβουλές με το αυστηρό ύφος της,και στο τέλος απολογητικά να μου λέει:συγγνώμη,έχω διάβασμα....:)

If I close my eyes forever....

...δεν θα θελα να φύγω χωρίς να ταξιδέψω,να ονειρευτώ,να ερωτευτώ και να ουρλιάξω.Είναι παντελώς ηλίθιο το ότι πρέπει να φτάσεις στο αμην για να συνελθεις,αλλα υποθετω πως αυτο ειναι το τιμημα της "ελευθεριας"...