Τελικά, μετά από παραινέσεις, αλλά και αρκετή σκέψη από μέρους μου, αποφάσισα να αλλάξω το όνομα του ιστολογίου μου, από 'ημερολόγιο μιας θλιμμένης νεράιδας' , σε 'ημερολόγιο μιας νεράιδας' σκέτο. Και δεν είναι μόνο ο τίτλος που άλλαξε λιγάκι. Άλλωστε, όπως μου είχε πει και η Melian:"Κι αυτή τη θλίψη...Ας μην την σκεπαζόμαστε αν δεν υπάρχει -πραγματικά- λόγος".
Παρασκευή 22 Μαΐου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 ψίθυροι:
Aς υπαρχει στην άκρη... κι αν δεν την χρειαζομαστε ας σκεπαζομαστε με ήλιο και θαλασσα...
Να σαι καλα :)
@Μαρία Νικολάου
Ναι,σίγουρα θα υπάρχει στην άκρη...Τις καλημέρες μου...
@chrisa
Σ'ευχαριστώ πολύ!Έυχομαι να σε βλέπω συχνά εδώ γύρω...
Φιλιά και σε 'σένα!
οι νεραιδες εχουμε μια μονιμη θλιψη δυστηχως...
εκεινες τουλαχιστον που επιλεξαμε να ζουμε αναμεσα σε δυο κοσμους...!
ωστοσο οταν καταφερνουμε να την σκεπαζουμε εστω και για λιγο ειναι καλα!
νεραιδενια καλησπερα!!!
αφού ξεπέρασες τη θλίψη μένει να βρείς το μοναδικό σου όνομα...
@ΝΑΪΑΔΑ
Ναι, όντως πρέπει να την σκεπάζουμε ορισμένες φορές. Δεν γίνεται αλλιώς. Φιλιά!
@aerostatik
Ναι, πρέπει...
Δημοσίευση σχολίου