"I can't laugh,I can't cry,I can't see inside of me,don't know the reason why....."

Αυτό το λένε οι W.A.S.P.... Όντως,δεν ξέρω πώς νιώθω τον τελευταίο καιρό.....Υπάρχουν στιγμές που απλώς δεν νιώθω τίποτα, και υποθέτω πως απλώς υπάρχω μεταξύ κενού και αταραξίας....Είναι τότε που κρατώντας τα μάτια σου ανοιχτά,δεν βλέπεις,έχοντας τα αυτιά σου στη θέση τους,δεν μπορείς ν'ακούσεις,και νιώθεις το χάδι του αέρα να σκορπάει πριν σ'αγγίξει.....
Χαμένη μέσα στα δικά μου φεγγάρια.....Σε μια μόνιμη αναμονή που δεν ξέρω πόσο θα κρατήσει.....
Μα νιώθω πιο ζωντανή από ποτέ!

'I'm going head unto something I know I will fail',που λένε και οι korn.

Αλλά δεν μπορώ να ξεκόψω,είναι σαν τα ναρκωτικά:ξέρεις ότι θα καταστραφείς,αλλά εσύ εκεί.....

Υπενθύμιση

Να μην ξεχάσω:
1)να καλλωπίσω λιγάκι την απουσία
2)να βάλω την εικόνα σου στον φούρνο να ξεπαγώσει

Nephelim

Πού κρύβονται άραγε οι άγγελοι?Και πώς επιβιώνουν?
Μπορεί να διάλεξαν να χωριστούν,ασπαζόμενοι τη μοναξιά...
Μπορεί να ξεχειμωνιάζουν σε στοές...
Μπορεί σε έρημα σοκάκια...
Μπορεί να βρέθηκε ένας στο δρόμο σου...ή στο δικό μου.
Μπορεί να σου'πε:"Σταμάτα" ή "τρέξε μακριά".
Μπορεί ένας να στόλισε τα όνειρά σου?Μπορεί.
Μα τι σε συνδέει,τελοσπάντων,μ έναν άγγελο?Ίσως να 'χετε τα ίδια φτερά.Μπορεί.

Μπορεί κρατώντας ένα τσιγάρο στο'να χέρι,και με τ'άλλο στον ώμο σου,να σε σημάδεψε γλυκά.Μπορεί να ήταν διάφανος.Μπορεί να'σουν εσύ.
Μπορεί να'ταν απόκοσμος.
Μπορεί να σήμανε τον όλεθρο.Μπορεί.
Μα σίγουρα όμως,απ'τον ουρανό κατέβηκε,
μια μέρα σκοτεινή...

Θέλω να ζήσω τα πάντα στο έπακρο....Να μην αποφύγω κανέναν πόνο,να τα περάσω όλα,να χωθούν κάτω απ΄το πετσί μου για να νιώσω ζωντανή....Να νιώσω την ευτυχία να με πλυμμηρίζει σε κάθε άκρη του κορμιού μου....αλλά ακόμη και αν έρθει η οδύνη,θέλω να την νιώσω,να μου ξεριζώσει τα σωθικά....να φτάσω στο χάος,μέχρι που να ξαναδώ τις πορτοκαλί λαμπάδες να καίνε και να γυρίσω πίσω.....και τούμπαλιν....