Θέλω να ζήσω τα πάντα στο έπακρο....Να μην αποφύγω κανέναν πόνο,να τα περάσω όλα,να χωθούν κάτω απ΄το πετσί μου για να νιώσω ζωντανή....Να νιώσω την ευτυχία να με πλυμμηρίζει σε κάθε άκρη του κορμιού μου....αλλά ακόμη και αν έρθει η οδύνη,θέλω να την νιώσω,να μου ξεριζώσει τα σωθικά....να φτάσω στο χάος,μέχρι που να ξαναδώ τις πορτοκαλί λαμπάδες να καίνε και να γυρίσω πίσω.....και τούμπαλιν....
Δευτέρα 2 Αυγούστου 2010
Μελαγχόλησε πάλι η thlimeni neraida στις 10:14 μ.μ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 ψίθυροι:
Δημοσίευση σχολίου