Νότες...

And their choice of matter,and their scream of chatter,is just a little parasitic scream of whores...Screaming whores...In the rosegarden funeral of sores...(Bauhaus)
Όταν ακούω post-punk,με πιάνει μια ιδιότυπη μελαγχολία!

ΓΟΥΣΣΣΣ!!!
Φυσάει ο άνεμος...τα παίρνει όλα μακριά...Καίει τις σκέψεις μές σ'ένα βάρβαρο παρανάλωμα...

Έσβησε η φωτιά!Δεν έχω άλλα όνειρα να κάψω.Μπορείς να γεμίσεις εσύ το καρότσι;

Ξυπνώ...μα κοιμάμαι ακόμα.Περπατάω...Πού είμαι;Χάθηκα λίγο...Όχι,οχι εσύ.Δεν θέλω βοήθεια,ευχαριστώ.

Τα μάτια μου καίνε.Δεν φαίνεται;

-Trick or treat?
-Τίποτα απ'τα δύο.Μονάχα πορφυρά όνειρα,σ'ένα ανεκπλήρωτο παρόν,με μια αόριστη επανάληψη στο παρελθόν.Ονειρεύομαι τ'αντίθετο του πραγματικού,και ελπίζω στο προσδοκώμενο.Απλή σκέψη του λέγοντος:μία,μόνο μία.Αόριστη επανάληψη στο μέλλον: σημειώσατε Χ.

Love will tear us apart

Κι όμως...Κάποιες φορές,μια παράφορη αγάπη,μπορεί να χωρίσει δυο ανθρώπους...

Τα πάθη της σελήνης

Φοβάμαι.
Φοβάμαι τον εαυτό μου,
φοβάμαι τον ειρμό μου,
στην πλάνη όταν κοιμάμαι.

Το φεγγάρι μπρος στα μάτια μου λιώνει,
χύνεται...
Μπαίνει σε θανατερό καλούπι...
στο τέλος παραδίνεται.

Μα ξένε!Έλα εμπρός μου,
σαν θαρείς,
στο φως ξωθίνης χαραυγής,
και αν δεν πλανάσαι,φίλα με.
Ποτέ δεν θα κοιμάμαι...

Θέλω ελευθερία...

Θέλω λίγη ελευθερία.Ασφυκτιώ.Θέλω να σηκωθώ και να φύγω,να τρέχω προς το πουθενά,και να μην δίνω λογαριασμό σε κανέναν!
Γίνεται;

Γεννέθλια

Εντάξει,ωραία...έχω γεννέθλια...χάρηκα με τις ευχές αυτών που αγαπάω...έπαθα πλάκα με αυτές κάποιων που δεν με ξέρουν καν....γλυκά,τούρτες...κάτι ευχές από 2 πρώην...και δεν ακούω ούτε μια ευχή από εκεί που θέλω...Δεν πειράζει!
Τέλος πάντων,είναι απλά μια μέρα...λίγο διαφορετική απ'τις άλλες.Χρόνια μου πολλά!

Gil-Galad

Βασικά,η φιλόλογός μου στο φροντιστήριο ενδεικτικά ανέφερε προχθές πως ο Tolkien εμπνεύστηκε τον 'Άρχοντα των δαχτυλιδιών' από το μύθο του Πλάτωνα για το δαχτυλίδι του Γύγη...Και έτσι όπως έφερνα στο μυαλό μου εικόνες απ'αυτό το υπέροχο βιβλίο,μου ρθε το εξής τραγούδι που υπάρχει μέσα:

Gil-Galad was an Elven-king
Of him the harpers sadly sing
the last whose realm was fair and free
between the Mountains and the Sea.

His sword was long,his lance was keen,
his shining helm afar was seen;
the countless stars of heaven's field
were mirrored in his silver shield.

But long ago he rode away
and where he dwelleth none can say;
for into darkness fell his star
in Mordor where the shadows are.

Saturday night out

Επιτέλους!Μετά από πόοοοσο καιρό,θα βγω έξω(ένεκα των γεννεθλίων μου)...Έλεος!Τον τελευταίο μήνα δν βγήκα σχεδόν καθόλου...
Και σήμερα θα γίνω επιτέλους λιγάκι άνθρωπος,και θα κάνω κάτι άλλο εκτός απ'το διάβασμα...Γίπι!!!