Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας,επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές,όποιος αποφεύγει ένα πάθος,όποιος δεν διακινδυνεύει τη βεβαιότητα για την αβεβαιότητα για να κυνηγήσει ένα όνειρο,όποιος δεν ταξιδεύει,όποιος δεν διαβάζει,όποιος δεν ακούει μουσική,όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για την τύχη του ή για την ασταμάτητη βροχή.Όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα του πριν την αρχίσει.
(Thanks Costas:-))
Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010
Land of the living dead
Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010
Κόκκινο φιλί
"Αφιερωμενο στους ανθρωπους που ξεχναν ότι υποσχεθηκαν.."
"ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΒΡΑΔΙΑ ΤΩΝ ΓΕΝΝΕΘΛΙΩΝ ΜΟΥ ΠΟΥ ΕΝΩ Η ΒΡΟΧΗ ΕΠΕΦΤΕ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΚΥΜΑ ΔΙΠΛΑ ΜΑΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗ ΤΖΑΜΑΡΙΑ, ΣΕ ΩΡΑ PRIVE ΠΡΟΒΑΣ ΓΙΑ ΣΥΝΑΥΛΙΑ, Η ΒΙΟΛΕΤΑ ΜΟΥ ΑΦΙΕΡΩΝΕ ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΜΕΘΥΣΜΕΝΗ. ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΗ ΒΙΟΛΕΤΑ ΛΟΙΠΟΝ ΠΟΥ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΞΑΝΑΦΙΛΗΣΑ."
"opoios 8elei na geutei ton erwta opws ton 8elei kai na afhsei thn fantasia tou ston erwtiko palmo autou tou tragoudiou mporei aneta na to pragmatopoihsei!!!!"
"katia sagapw k stafierwnw"
"..sami s'agapo eimai pantotina diko sou"
:D
Μελαγχόλησε πάλι η thlimeni neraida στις 12:07 π.μ. 0 ψίθυροι
Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2010
Voodoo people
Περπατάνε στο δρόμο σιωπηλοί.Πηγαίνουν στη δουλειά,στη δουλειά που δεν επέλεξαν συνειδητά,για 8 νεκρές ώρες.Τρώνε συγκεκριμένες ώρες,και παίρνουν έναν μισθό του κώλου.Βλέπουν τηλεόραση,αδιάκοπα και ακρίτως.Ψηφίζουν σηκώνοντας τους ώμους.Και γενικά αυτό κάνουν:σηκώνουν τους ώμους,ότι κι αν γίνει.Ο ήλιος πάνω απ'το κεφάλι τους τούς φοβίζει,και έτσι αποφεύγουν να τον αντικρύζουν.Έχουν οικογένεια...μηχανική.Τα πάντα γίνονται μηχανικά.Και αν κοιτάξεις μες στα μάτια τους,δύο πράγματα θα δεις:είτε νεκρά όνειρα,είτε καθόλου όνειρα.Περπατάνε σαν μαγεμένοι,σαν ζόμπι.Κι αν τύχει και τσιρίξεις,κάνουν τον σταυρό τους.
Λοιπόν;Κι εγώ έτσι θα γίνω δηλαδή;