Elena in fuckland

Και είδα λέει πως πήρα πρώτα το λεωφορείο των 6,και μετά το 83,και μετά ένα τρένο μαγικό,και πήγα στη 'χώρα που χορεύουν όλοι,όλη μέρα'....
Και είδα κάτι θαυμαστά πράγματα!Οι άνθρωποι είχαν μάτια πολύχρωμα και πορφυρά μαλλιά,και ένιωθαν ήχους,χρώματα και εικόνες στον πρωινό αέρα,και ζεσταίνονταν κάτω απ'το φως το ήλιου,και τα αγκάθια έλιωναν και δεν τους τρυπούσαν την καρδιά...

Inner silence

Είναι κάποιες φορές που τα πάντα μοιάζουν τόσο ήρεμα,και φαίνονται να βρίσκονται σε μια αρμονική σειρά...Ο μεσημεριανός ήλιος ζεσταίνει το σώμα μου,και φωτίζει λιγάκι τα κουρασμένα μου μάτια.....Νιώθω σαν γατούλα που κουρνιάζει σε μια ζεστή γωνιά....

Θέλω να κάνουμε πράγματα μαζί.Να κάνουμε ταξιδάκια κι εκδρομές,να κοιμηθούμε στην παραλία,να κοιτάμε αγκαλιά τ'αστέρια...Να τηγανίζουμε αυγά όταν μας κόβει η λόρδα,να πάμε σε μια τρελή συναυλία μέχρι να γίνουμε κομμάτια,να κοιμόμαστε και να ξυπνάμε αγκαλιά,και να κουρνιάζω στην ζεστή σου αγκαλιά,και άλλα πόσα που δεν έχω χώρο να τα γράψω...

Περιμένω με μία κούπα καφέ στο χέρι,και με το βιβλίο της ιστορίας στ'άλλο.
ΑΝΤΕΕΕΕΕΕ!!!

Ανούσιο στρες

Νιώθω σαν ρομπότ ώρες ώρες,μπαίνοντας στη λογική του απίστευτου άγχους και της επερχόμενης 'καταστροφής του κόσμου'.Και μου τη δίνει.Και ευτυχώς που υπάρχει έστω και ένας εκεί έξω που νιώθω πως πιστεύει σε μένα,σε εποχές που δεν πιστεύω εγώ στον εαυτό μου....
Και δεν ξέρω γιατί δεν πιστεύω στον εαυτό μου,δεν καταλαβαίνω από πού πηγάζει όλο αυτό το κόμπλεξ ανασφάλειας...Τέλος πάντων...Είναι ένας κόμπος που θέλω να λύσω...το συντομότερο. Ξεκινάω από τώρα!

Είμαι πολύ χαρούμενη,επίσης,που τα ποιήματά μου θα δημοσιευτούν σε ανθολογία ποίησης.Νιώθω πως αναγνωρίζεται αυτό που κάνω...:-) yeayyy!!!

3,5 μήνες to go!!!ααααααααααααααααααααα