Τα πάντα είναι ίδια
μα τόσο διαφορετικά.
Θα μπορούσα τόσα πολλά
τραγούδια να γράψω
πορφυρά.
Αλλά αφού δεν έχω φως,
το φως τους δεν θα φαίνεται.
Τι κι αν τα φώτα σβήνουν;
Τα πάντα μένουν ίδια.
Απλά χορεύεις μόνος σου
μες στο σκοτάδι
και κανένας δεν σε βλέπει.
Θλιμμένος ακροβάτης
που πριν το νούμερό του
ζητάει ουρανό
στου θεατή τα κενά τα μάτια.
Τι θα 'θελες να πω;
Πως βρήκα μία λάμψη;
Απλά έπεσα
και μια μικρή μου φλόγα
σκόρπισε.
Αυτό ήταν όλο λοιπόν.
Αυτό μπόρεσαν να δουν
όσοι με δέος δεν κοιτούσαν.
0 ψίθυροι:
Δημοσίευση σχολίου