free

"the only way to deal with an unfree world is to become so absolutely free that your very existence is an act of rebellion..." (albert camus)
Αυτό είπε ο Αλμπέρ Καμύ,ο καταπληκτικός συγγραφέας του "ξένου". Πολλές φορές θέλω να νιώσω ελεύθερη,ψάχνοντας την ελευθερία σε λάθος πράγματα,και ξεχνώντας πως δεν τολμάω να κάνω κάποια άλλα πιο βασικά,πιο ουσιώδη,που θα μπορέσουν να με οδηγήσουν πιο εύκολα σ'αυτό.
 Νομίζω πως το γενικότερο κλίμα των τελευταίων χρόνων,και ειδικά του 2012,μας έχει φτάσει στο σημείο να σκεφτόμαστε τόσο πολύ(και φυσικά όχι άδικα) την επιβίωση και τον βιοπορισμό,σε σημείο να μην έχουμε διάθεση για συναισθήματα και άλλα τέτοια "επουσιώδη". Αλλάζει η χρονιά,και το βράδυ της αλλαγής,όλοι συζητάνε το πόσο πιο δύσκολο θα 'ναι να επιβιώσουμε τη χρονιά που θα 'ρθει.Αν είναι δυναμόν,αλλά είναι.
 Εν πάσει περιπτώσει,το δικό μου πόιντ ειναι το εξής: οι άνθρωποι πού πήγαν;Και που είναι;Χάθηκαν ή κρύβονται;Εγώ προσωπικά ελπίζω το δεύτερο...Ζούμε σ' ένα κόσμο ανασφάλειας,δισταγμού και φόβου.Φόβος να αγαπήσουμε,φόβος να βοηθήσουμε,φόβος να δώσουμε,φόβος ακόμη και να πάρουμε.Φόβος να ταξιδέψουμε,να ονειρευτούμε,να ζήσουμε,να νιώσουμε.Και ποιος διαφέρει τελικά;