Ήμουν μια βδομάδα Βαρκελώνη,μια βδομάδα μαγική...Ήταν 'un sueño magico' όπως λέει κι ο Λάμπρος...Και δν μ ενδιαφέρει ούτε η Φεγγαροντυμένη,ούτε ο Βενιζέλος,ούτε η Ε.Α.Π.,ούτε τα βοηθητικά Τ λεμφοκύτταρα,ούτε τίποτα,γιατί δν νιώθω άνθρωπος,νιώθω απάνθρωπος,μιλάω με ανθρώπους στο τηλέφωνο,με δικούς μου ανθρώπους,κ δν ξέρω τι να τους πω,γτ πάλι για πανελλήνιες θα μιλήσω,οπότε σπάζομαι και κλείνομαι στον κόσμο μου και τέρμα.Και σκέφτομαι μόνο τα φλοράλ παπούτσια που θ'αγοράσω,και τα μικρά ταξιδάκια που θα κάνω,και την χαλάρωση,και το κέφι,και τον Manu και τους Locomondo,και me wanna dance,
ΚΑΙ ΑΣ ΠΕΡΑΣΩ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΩΛΟΠΕΤΙΝΙΤΣΑ,ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΧΕΣΤΗΚΑ!!!ΓΙΑΤΙ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΟΣΟ ΜΠΟΡΩ!!!αι σιχτιρ....
Τετάρτη 20 Απριλίου 2011
...y me duele la cabeza!
Μελαγχόλησε πάλι η thlimeni neraida στις 6:37 μ.μ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 ψίθυροι:
Γλυκιά μου Θλημένη Νεράιδα μου όταν μιλάς με τους δικούς σου ανθρώπους στο τηλέφωνο είναι πολύ απλό να μοιραστείς τις σκέψεις σου μαζί τους από το να τις κάνεις μόνη σου ή να τους μιλάς μόνο για τις πανελλήνιες!!! Και έχω να σου πω πως δεν είσαι και η μόνη που αγχώνεσαι... κι εγώ καθημερινά τρέχω και δεν φτάνω με τις εξετάσεις κι όλα αυτά!!!
Καλώς σε βρήκα!!! Φιλιά!!!
Φίλε Nightwalker,μπορεί και να χεις δίκιο,δεν ξέρω...Απλά από κάποιους συγκεκριμένους δεν υπάρχει κατανόηση...Και ξέρω φυσικά πως δεν είμαι η μόνη...Καλό κουράγιο με τις εξετάσεις σου!:)
Και καλωσήρθες!:D
Δημοσίευση σχολίου