Κάτι από ελεύθερους πολιορκημένους μου θυμίζει η όλη φάση...Όσο καλυτερεύει ο καιρός και κελαηδάνε τα πουλάκια και η φύση ευωδιάζει,τόσο πιο ζόμπι νιώθω....Οι ζαλάδες,οι πονοκέφαλοι και το σφίξιμο στο στήθος μου δεν σταματάνε καθόλου,και νιώθω πως δεν μπορώ καν να πάρω τα πόδια μου και να περπατήσω....Είμαι αδύναμη,είμαι χάλια....Αλλά δεν με πειράζει καθόλου,αρκεί...να έχει αποτέλεσμα.Just that.
Βαρύ φορτίο...
Δευτέρα 28 Μαρτίου 2011
Ελεύθεροι πολιορκημένοι
Μελαγχόλησε πάλι η thlimeni neraida στις 8:29 μ.μ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 ψίθυροι:
Δημοσίευση σχολίου