2 η ωρα μετα τα μεσανυχτα.Μου λες να ρθω σ ενα μερος που δεν ξερω και φοβαμαι.Τελος παντων,παιρνω ταξι.Φτανω."Δεν εχω ξαναρθει ποτε εδω περα!" μου λεει ο ταξιτζης,και του απανταω αδιαφορα "ούτε κι εγώ".Βγαινεις στο μπαλκονι και σε βλεπω.Ηδη καταλαβαινω,απο καποια μετρα μακρια,ό,τι θα σαι λιγο διαφορετικος απο την προηγουμενη φορα.Τελος παντων,μπαινω.Εκει εχω πλεον σιγουρευτει...Δεν ξερω αν μετανιωσα που ηρθα..Τελος παντων.Βλεπεις τηλεοραση,και θελω να ερθω πιο κοντα σου,ομως κατι με κραταει πισω.Τελος παντων,ερχεται η ωρα να φυγω.Μου δινεις το πουλοβερ σου,γιατι "ειμαι ψιλα ντυμενη και θα κρυωσω".Σε νοιαζει?Τελος παντων.Γυρναω σπιτι ηρεμη πλεον,και υπο αλλες συνθηκες θα κοιμομουν με το πουλοβερ,αλλα ενιωσα σαν να με αναγκασες να το αφησω απειραχτο σε μια γωνια.
1 ψίθυροι:
Ευχαρίστηση του να καταλάβει το blog σας. Τα παραπάνω άρθρα είναι αρκετά εξαιρετική, και πραγματικά απολαμβάνουν την ανάγνωση blog σας και τα σημεία που έχετε εκφράσει. Μου αρέσει πολύ να εμφανιστεί ξανά σε μια τυπική βάση, μετά την πολύ περισσότερο στο πλαίσιο του θέματος. Ευχαριστίες για τη διανομή ... κρατήσει γράψιμο!
Δημοσίευση σχολίου