(@ρχίδια) όνειρο ήτανε

Έβλεπα έναν φρικτό εφιάλτη.Έβλεπα ότι με κηνυγούσαν για να με σκοτώσουν,και όπου και να ζητούσα βοήθεια,ο καθένας παραμιλούσε τα δικά του,και δεν έδινε καμία σημασία.Και όταν κάποιος ανταποκρινόταν,ήταν για να με σκοτώσει ο ίδιος.Και μάλιστα,όταν με πλησίασε κάποιος πραγματικά καλός,τον απώθησα από φόβο...Και τελικά απέδρασα από εκείνο το μέρος που ήμουν φυλακισμένη.Μόνη μου.
Το χειρότερο μ'αυτόν τον εφιάλτη ήταν το μετά.Γιατί ξύπνησα σε ένα σκοτεινό δωμάτιο μόνη μου,χωρίς να ναι κανένας δίπλα μου στο κρεβάτι.Κανείς δεν υπήρχε να μου κρατήσει το χέρι και να μου πει "όνειρο ήταν,ηρέμησε."